Historia rodziny Sieradzkich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 59 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
 
[[Plik:English flag.png|link=Sieradzki of Ostoja|20px]]
 
[[Plik:English flag.png|link=Sieradzki of Ostoja|20px]]
  
'''[[Sieradzki]]''' ('''Siradzki''', '''Sieracki''', '''Świracki''') – [[odwieczna szlachta]], stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)].
+
'''[[Sieradzki]]''' ('''Sieracki''', '''Świeradzki''', '''Świracki''') – [[odwieczna szlachta]], stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z miejscowości [https://pl.wikipedia.org/wiki/Sieradzice Sieradzice] (dawniej Świeradzice<sup>1</sup>), leżącej w okresie przedrozbiorowym w powiecie proszowickim [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_krakowskie_(I_Rzeczpospolita) województwa krakowskiego]<sup>2</sup>.
<sup>1</sup>
+
 
  
 
== Historia rodziny ==
 
== Historia rodziny ==
Linia 15: Linia 15:
 
== Znani przedstawiciele rodziny ==
 
== Znani przedstawiciele rodziny ==
  
*  
+
* '''Klemens Sieradzki''' ('''Sieracki''') (zm. ok. 1597) – członek Zakonu Świętego Benedykta, przeor w opactwie benedyktynów w Tyńcu. Współpracował z opatami tynieckimi: Andrzejem Brzechwą i Mikołajem Mieleckim. Kasper Niesiecki wspominał go jako opata trockiego<sup>3</sup>.
 +
* '''Michał Sieradzki''' (zm. po 1782) – wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w Galicji przed pilzneńskim sądem ziemskim w roku 1782.
 +
* '''Jan Sieradzki''' (zm. po 1802) – ziemianin powiatu ostrogskiego, wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w guberni wołyńskiej Imperium Rosyjskiego w 1802 roku. Był synem Tomasza Sieradzkiego i Marianny z Michalskich, wnukiem zaś Franciszka Sieradzkiego i Franciszki z Bieleckich.
 +
* '''Tadeusz Ostoja-Sieradzki''' (zm. po 1918) – sędzia przysięgły, właściciel realności we Lwowie.
 +
* '''Władysław Ostoja-Sieradzki''' (zm. po 1934) – współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Hajnówki, z siedzibą w Hajnówce.
 +
* '''Eugeniusz Ostoja-Sieradzki''' (zm. po 1936) – współzałożyciel Związku Absolwentów Handlowych Szkół Typu Wyższego, z siedzibą we Lwowie.
  
 
<gallery>
 
<gallery>
Linia 23: Linia 28:
 
== Majątki ziemskie Sieradzkich ==
 
== Majątki ziemskie Sieradzkich ==
  
 +
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Sieradzice Sieradzice] (dawniej Świeradzice),
  
 
<gallery>
 
<gallery>
Linia 30: Linia 36:
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
<br><small>1. .</small>
+
<br><small>1. ''Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku'', red. H. Rutkowski, ''Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku'', t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.</small>
 +
<br><small>2. J. Krzepela, ''Małopolskie rody ziemiańskie'', Kraków 1928, s. 95.</small>
 +
<br><small>3. K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.</small>
  
 
== Źródła i literatura ==
 
== Źródła i literatura ==
  
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 511.
+
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.
* J. N. Bobrowicz, ''Dodatek do Herbarza polskiego ks. Kaspra Niesieckiego'', Lipsk 1844, s. 408–409.
+
* E. Żernicki-Szeliga, ''Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2'',  Hamburg 1900, s. 341.
* E. Żernicki-Szeliga, ''Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2'',  Hamburg 1900, s. 378.
+
* J. Ciechanowicz, ''Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego'', t. V, Rzeszów 2001, s. 77; t. VI (suplement), Wilno 2006, s. 312.
* E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861'', Warszawa 2007, s. 660.
+
* J. Krzepela, ''Małopolskie rody ziemiańskie'', Kraków 1928, s. 95.  
* J. Ciechanowicz, ''Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego'', t. V, Rzeszów 2001, s. 138-139.
+
* O. Chorowiec, ''Herbarz szlachty wołyńskiej'', t. I, Radom 2012, s. s. 450-451.
* J. Krzepela, ''Małopolskie rody ziemiańskie'', uzupełnienie, Kraków 1928, s. 10.  
+
* ''Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej'', Lwów 1857, s. 224.
* O. Chorowiec, ''Herbarz szlachty wołyńskiej'', t. IV, Radom 2015, s. 433, t. V, Radom 2016, s. 379.  
+
* W. Wittyg, ''Nieznana szlachta polska i jej herby'', Kraków 1908, s. 318.  
 
* A. Kulecka, ''Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów'', Warszawa 2019, s. 2812-2813.
 
* A. Kulecka, ''Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów'', Warszawa 2019, s. 2812-2813.
* ''Słownik historyczno–geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', red. T. Jurek, IHPAN 2010–2022, (Kraków, część I, hasło: [http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=3715 CHARSZNICA]; Kraków, cz. III, hasło: [http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=8364 KRZECZÓW]), (dostęp: 14.02.2025).
+
* ''Słownik historyczno–geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', red. T. Jurek, IHPAN 2010–2022, (Kraków, część II, hasło: [http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=7074&q=Sieradzic&d=0&t=0#m1 KACZKOWICWE]; Kraków, część V, hasło: [http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=30663&q=Sieradzic&d=0&t=0 Mstów]), (dostęp: 14.02.2025).
 
+
* ''Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku'', red. H. Rutkowski, ''Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku'', t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.
[[Sieradzki]] vel Sieracki - [[odwieczna szlachta]], rodzina [[Rycerstwo|rycerska]], [[Barones|Baro Regni]] w województwie Sieradzkim i na Podgórzu, z czasem również na Litwie.
+
* P. Sczaniecki, ''Katalog opatów tynieckich'', [w:] ''Nasza Przeszłość'', t. 49 (1978), s. 141 [133], 149 [141].
 
+
* ''Monitor Polski'', nr 48, 1934, s. 5; nr 31, 1936, s. 4.
==Historia rodziny==
+
* ''Gazeta Lwowska'', nr 194, 1918, s. 4.
 
 
[[Sieradzki Aleksander|Aleksander]], [[Sieradzki Przecław|Przecław]] i [[Sieradzki Stanisław|Stanisław]] Sieraccy, ludzie rycerscy. [[Sieradzki Klemens|Klemens]] był Opatem Trockim Zakonu Ś. Benedykta w roku 1596. [[Sieradzki N.|N. Sieradzki]], pułkownik cesarski, na którego we dwa tysiące piechoty stojącego w roku 1636 za Renem, uderzyło szesnaście tysięcy jazdy francuskiej a straciwszy wodza swego, cofnęła się z pułkownikiem Sieradzkim tak że ani jeden z ludzi Sieradzkiego nie zginął. Pułkownik Sieradzki ożenił się z [[Zbylitowska Katarzyna|Katarzyną Zbylitowską]]. [[Sieradzka Zofia|Zofia Sieradzka]] związała się z [[Pałuski Sebastyan|Sebastyanem Pałuskim]] r. 1640.
 
 
 
==Znani Przedstawiciele rodziny Ostoi Sieradzkich==
 
 
 
* [[Sieradzki Klemens|Klemens Sieradzki]] - opat Trocki 1596
 
* [[Sieradzki N.|N. Sieradzki]] - pułkownik wojsk cesarskich 1636
 

Aktualna wersja na dzień 16:53, 30 kwi 2025

Ostoja wyciety.jpg

English flag.png

Sieradzki (Sieracki, Świeradzki, Świracki) – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości Sieradzice (dawniej Świeradzice1), leżącej w okresie przedrozbiorowym w powiecie proszowickim województwa krakowskiego2.


Historia rodziny

Znani przedstawiciele rodziny

  • Klemens Sieradzki (Sieracki) (zm. ok. 1597) – członek Zakonu Świętego Benedykta, przeor w opactwie benedyktynów w Tyńcu. Współpracował z opatami tynieckimi: Andrzejem Brzechwą i Mikołajem Mieleckim. Kasper Niesiecki wspominał go jako opata trockiego3.
  • Michał Sieradzki (zm. po 1782) – wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w Galicji przed pilzneńskim sądem ziemskim w roku 1782.
  • Jan Sieradzki (zm. po 1802) – ziemianin powiatu ostrogskiego, wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w guberni wołyńskiej Imperium Rosyjskiego w 1802 roku. Był synem Tomasza Sieradzkiego i Marianny z Michalskich, wnukiem zaś Franciszka Sieradzkiego i Franciszki z Bieleckich.
  • Tadeusz Ostoja-Sieradzki (zm. po 1918) – sędzia przysięgły, właściciel realności we Lwowie.
  • Władysław Ostoja-Sieradzki (zm. po 1934) – współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Hajnówki, z siedzibą w Hajnówce.
  • Eugeniusz Ostoja-Sieradzki (zm. po 1936) – współzałożyciel Związku Absolwentów Handlowych Szkół Typu Wyższego, z siedzibą we Lwowie.

Majątki ziemskie Sieradzkich

Sieradzice (dawniej Świeradzice),

Przypisy


1. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku, red. H. Rutkowski, Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku, t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.
2. J. Krzepela, Małopolskie rody ziemiańskie, Kraków 1928, s. 95.
3. K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.

Źródła i literatura

  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.
  • E. Żernicki-Szeliga, Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2, Hamburg 1900, s. 341.
  • J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. V, Rzeszów 2001, s. 77; t. VI (suplement), Wilno 2006, s. 312.
  • J. Krzepela, Małopolskie rody ziemiańskie, Kraków 1928, s. 95.
  • O. Chorowiec, Herbarz szlachty wołyńskiej, t. I, Radom 2012, s. s. 450-451.
  • Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej, Lwów 1857, s. 224.
  • W. Wittyg, Nieznana szlachta polska i jej herby, Kraków 1908, s. 318.
  • A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów, Warszawa 2019, s. 2812-2813.
  • Słownik historyczno–geograficzny ziem polskich w średniowieczu, red. T. Jurek, IHPAN 2010–2022, (Kraków, część II, hasło: KACZKOWICWE; Kraków, część V, hasło: Mstów), (dostęp: 14.02.2025).
  • Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku, red. H. Rutkowski, Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku, t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.
  • P. Sczaniecki, Katalog opatów tynieckich, [w:] Nasza Przeszłość, t. 49 (1978), s. 141 [133], 149 [141].
  • Monitor Polski, nr 48, 1934, s. 5; nr 31, 1936, s. 4.
  • Gazeta Lwowska, nr 194, 1918, s. 4.