Historia rodziny Stobieckich: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Linia 15: | Linia 15: | ||
* '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_Stobiecki Karol Stobiecki]''' (właśc. '''Karol Franciszek Józef Ostoja Stobiecki''') (1908–1970) – malarz, ilustrator książek, kostiumograf, prawnik-notariusz, działacz społeczny i muzealnik, współtwórca ''Panoramy Bitwy na Psim Polu''. | * '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_Stobiecki Karol Stobiecki]''' (właśc. '''Karol Franciszek Józef Ostoja Stobiecki''') (1908–1970) – malarz, ilustrator książek, kostiumograf, prawnik-notariusz, działacz społeczny i muzealnik, współtwórca ''Panoramy Bitwy na Psim Polu''. | ||
+ | * Rafał Mieczysław Stobiecki (ur. 1962) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Łódzkiego. | ||
<gallery> | <gallery> |
Wersja z 11:27, 14 lut 2025
Stobiecki (Stobecki) – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości Stobiec1, leżącej w przedrozbiorowym województwie sandomierskim.
Historia rodziny
Znani przedstawiciele rodziny
- Karol Stobiecki (właśc. Karol Franciszek Józef Ostoja Stobiecki) (1908–1970) – malarz, ilustrator książek, kostiumograf, prawnik-notariusz, działacz społeczny i muzealnik, współtwórca Panoramy Bitwy na Psim Polu.
- Rafał Mieczysław Stobiecki (ur. 1962) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Łódzkiego.
Majątki ziemskie Stobieckich
Przypisy
1.
Źródła i literatura
- J. Krzepela, Małopolskie rody ziemiańskie, Kraków 1928, s. 102.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 520.
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kraków 1858, s. 371.
- Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej, Lwów 1857, s. 240.
- R. Stobiecki, Siewierski T., Zamiast pamiętnika. Rozmowy o historii, rybach i nie tylko, Warszawa 2023, s. 12–13
- W. Wittyg, Nieznana szlachta polska i jej herby, Kraków 1908, s. 306.
- Źródła dziejowe, t. XIV, s. 187.