Historia rodziny Sieradzkich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 35: Linia 35:
  
 
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.
 
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.
* J. N. Bobrowicz, ''Dodatek do Herbarza polskiego ks. Kaspra Niesieckiego'', Lipsk 1844, s. 408–409.
 
 
* E. Żernicki-Szeliga, ''Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2'',  Hamburg 1900, s. 378.
 
* E. Żernicki-Szeliga, ''Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2'',  Hamburg 1900, s. 378.
 
* E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861'', Warszawa 2007, s. 660.
 
* E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861'', Warszawa 2007, s. 660.

Wersja z 08:09, 29 kwi 2025

Ostoja wyciety.jpg

English flag.png

Sieradzki (Siradzki, Sieracki, Świracki) – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). 1

Historia rodziny

Znani przedstawiciele rodziny

Majątki ziemskie Sieradzkich

Przypisy


1. .

Źródła i literatura

  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.
  • E. Żernicki-Szeliga, Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2, Hamburg 1900, s. 378.
  • E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2007, s. 660.
  • J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. V, Rzeszów 2001, s. 138-139.
  • J. Krzepela, Małopolskie rody ziemiańskie, uzupełnienie, Kraków 1928, s. 10.
  • O. Chorowiec, Herbarz szlachty wołyńskiej, t. IV, Radom 2015, s. 433, t. V, Radom 2016, s. 379.
  • A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów, Warszawa 2019, s. 2812-2813.
  • Słownik historyczno–geograficzny ziem polskich w średniowieczu, red. T. Jurek, IHPAN 2010–2022, (Kraków, część II, hasło: KACZKOWICWE), (dostęp: 14.02.2025).