Historia rodziny Kowalskich

Kowalski – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).

Pochodzenie rodziny Kowalskich

O pochodzeniu Ostojów pisali znani twórcy polskich herbarzy.

Przypisy

1. .

Źródła i literatura

• B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kraków 1858, s. 372.
• K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VI s. 46, 47.
• A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. XIV, s. 97, 98, t. XV, s. 315, 316, 322-328.
• S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. VIII, s. 345, 346, t. XIX, s. 337, 338.
• T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, Poznań 1879-1908, t. XI, s. 106-108.
• J. Dunin-Borkowski, Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich, Lwów 1908, s. 45, 505.
• E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2007, s. 374.
• E. Sęczys, Szlachta guberni augustowskiej, lubelskiej i radomskiej wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2018, s. 245.
• J. Krzepela, Rody ziem pruskich, Kraków 1927, s. 48, 54.
• J. Krzepela, Spis miejscowości i rodów ziemiańskich województwa pomorskiego, Kraków 1925, s. 60, 67.
• F. Piekosiński, Herbarz szlachty witebskiej, Kraków 1899, s. 171.
• R. Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, t. III, Warszawa 1998, s. 31, 70, 71.
• C. Malewski, Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. Powiaty lidzki, oszmiański i wileński, Warszawa 2016, s. 28, 127, 616, 629, 929.
• C. Malewski, Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. Powiat święciański i trocki, Warszawa 2022, s. 21.
• W. Kętrzyński, O ludności polskiej w Prusiech, niegdyś krzyżackich, Lwów 1882, s. 311.
• R. Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, t. I, Wrocław 1991, s. 36, t. II, Wrocław 1993, s. 362, 363, t. IV, Wrocław 1993, s. 376, 377, t. XI, Wrocław 1997, s. 608.
• J. Maroszek, M. Maroszek, Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. Dekanat Mińsk, t. II, Białystok 2009, s. 49, 64, 203.
• Kurjer Warszawski, nr 331, 1927, s. 10.
• Kłosy, nr 201, 1869, s. 244.
• Wieś Ilustrowana, nr 6, 1912, s. 18, 19.
• Informatora Towarzystwa Przyjaciół Skawiny, nr. 3, 2017, s. 38, 52.
• Czas, nr 14, 1899, s. 3.
• Źródła dziejowe, t. XII, Warszawa 1883, s. 252, 259, t. XIII, Warszawa 1883, s. 126.
• Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny, cz. 5, Warszawa 2006, s. 78, 79.
• AGAD, ASK, Rachunki, inwentarze, rejestry podymnego i poborowe woj. sandomierskiego i inowrocławskiego, sygn. 50, k. 715, 806.
• Państwowe Archiwum Historyczne w Wilnie, Księga małżeństw kościoła parafialnego wileńskiego św. Jana, 1805-1829, k. 255v.
• Teki Dworzaczka - Regesty, Monografie: Lescy ze wsi Leszcze, Łęscy h. Dołęga, Lubstowscy h. Leszczyc.
• Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: Leski.
• M.J. Minakowski(a), Wielka Genealogia Minakowskiego(j), nazwiska: Leski, Łęski.